Huacachina - reserva natural Paracas - Islas Balle
20 Augustus 2014 | Peru, Huacachina
Om 6:40 uur werden we opgehaald door het taxibusje. Toen hebben we met licht een heel eind door de woestijn gereden deels over de Panamericana.
Uiteindelijk kwamen we in een stadje waar we meteen naar de boot werden gebracht. Natuurlijk moesten we zwemvesten aan en toen gingen we ook meteen. Hier was voor het eerst een gids die ook goed Engels sprak. Op de boot kwamen we langs een aantal vissersbootjes waar heel veel pelikanen omheen zwommen. Zij probeerden de vis uit de netten van de vissers te halen en de gids vertelde dat er ook weleens zeeleeuwen in de netten sprongen om vis te eten.
Maar die konden er dan natuurlijk niet meer uit komen, best wel zielig.
Toen kwamen we bij de eilanden aan, erg mooi, rotsen in zee met heel veel volgels! Er waren pinguïns, pelikanen, een soort meeuwen, mooie vogeltjes met rode snavels, gieren, etc.
De pinguïns vond ik zelf erg leuk om te zien. Die lopen zo leuk!
We gingen met de boot onder de rotsen door, waar we ook zeeleeuwen zagen. Nu waren er alleen vrouwtjes zeeleeuwen, maar in december zouden de mannetjes er zijn.
Het gebied is pas sinds 2009 beschermd natuurgebied geworden. De vogelpoep wordt verzameld en dan als mest voor de landbouw gebruikt. Het rook ook niet echt fris daar.
Er waren drie rangers die op zo'n rots woonden. Zij verzamelden dan 's ochtends de poep, omdat er 's middags te veel wind was.
Toen we uit het busje stapten werd Moiko direct aangesproken of hij niet zo'n zonnehoedje wilde kopen tegen de vogelpoep. Ik zei één keer no, maar tegen Moiko bleven ze maar in het Spaans praten. Nu wordt ik eens een keer niet lastig gevallen, ha ha...
Maar om terug te komen op die hoedjes, leek ons dat echt niet nodig. Toen we echter met de boot om het eiland voeren, zetten de gids en de kapitein beide een hoedje op. Dus wij dachten al, oh jee, nou komt het... Maar we hebben geluk gehad.
Toen we weer terug gingen, stond de dame van de taxi ons niet op te wachten... Wij dus maar met de anderen uit de groep richting de parkeerplaats van het busje. Toen kwam ze op de parkeerplaats net aanlopen en zei ze tegen ons dat we om 11 uur klaar moesten staan voor de volgende excursie. Volgende excursie?? Wij wisten van niks, maar we hadden dus nog mooi even de tijd om bij een paar kraampjes te kijken voordat we de bus weer in zouden gaan. Moiko heeft zijn eerste aankoop al gedaan.
In de bus vertelde de gids, dezelfde van de boot, dat we bij een kathedraal zouden gaan kijken en naar een vissersdorpje in de woestijn (het national parc Paracas) zouden gaan.
Toen reden we dus ineens midden in de woestijn op een weg van zout. Op een gegeven moment waren we bij de kathedraal, maar wij zagen geen kerk, bleek de kathedraal een rotsformatie te zijn :-) Het leek vroeger, voor de aardbeving in 2007, een kathedraal, maar nu was er een deel afgebroken, dus dat kon je niet goed meer zien. Maar desondanks was het erg mooi.
We hadden een aantal stops langs de kust, waaronder het rode strand. Door erosie van de rode rotsen, kleurde het zand rood. Een mooi contrast tussen de blauwe zee en het woestijnzand.
Vervolgens gingen we naar een vissersdorpje, waar geleefd werd van de visserij (en het toerisme).
We hebben daar aan het water vis gegeten, althans ik. Als welkomstdrankje kregen we pisco sour, maar in die van mij zat een soort kwallerige substantie, waardoor ik het niet te drinken vond. Die van Moiko had dat blijkbaar niet. Ik had de vis (chevice) en Moiko had kip. De vis was op zich wel lekker, soort rauwe vis, maar er zat een hele zure saus met heel veel peper overheen. Dus echt veel te heet voor mij. Moiko's kip was ook niet zo, dus dat was een beetje jammer. Voor het eerst Inca Kola gedronken en dat was best lekker.
De wc was betaald in het vissersdorpje, omdat ze water e.d. Allemaal moeten importeren. Maar voor omgerekend 0,27€ kreeg je maar liefst twee velletjes toiletpapier erbij... (geen 3-lagig papier).
Toen weer terug op weg naar het hotel en toen raakte Moiko nog aan de praat met de gids José. Verhalen uitgewisseld en hij heeft ons nog veel verteld over wat we onderweg allemaal tegenkwamen.
-
21 Augustus 2014 - 14:38
Astrid:
Wat leuk allemaal in zo' n korte tijd al zoveel moois gezien. -
21 Augustus 2014 - 18:15
Rolf:
Pinguins zo ver naar het noorden! Leuk om het verslag te lezen. Wat doen jullie 's avonds?
-
21 Augustus 2014 - 18:32
Tante Lydia:
Het zal niet meevallen om aan het einde van deze weken je nog te herinneren wat je aan het begin gezien hebt, zoveel jullie nu al gezien en meegemaakt hebben! Pase un buen dia!! -
26 Augustus 2014 - 00:29
Joost.sibon :
Moiko en marieke wat een mooi verhaal ha ha wees maar blij dat jullie niet zijn ondergepoept
ondergepoept Ik -
26 Augustus 2014 - 00:29
Joost.sibon :
Moiko en marieke wat een mooi verhaal ha ha wees maar blij dat jullie niet zijn ondergepoept
ondergepoept Ik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley