Arequipa, Colca vallei
25 Augustus 2014 | Peru, Chivay
Gisteren, direct na het uploaden van ons verslag begon het hotel heel langzaam, maar steeds harder te trillen. Marieke dacht in eerste instantie dat dit door de wind kwam, maar al snel waren we toch van mening dat het iets anders moest zijn. Ik ben direct buiten gaan kijken of ik kon zien wat er aan de hand was. Ik non niks vreemds ontdekken en de plaatselijke hoempapa band (panfluit e.d.) bleef ook onverminderd doorspelen, dus ik dacht er zal wel niks aan de hand zijn. Later bedacht ik me dat tijdens het zinken van de Titanic de muziek ook had doorgespeeld en dat ik me dus met verkeerde gedachten gerust had gesteld! Later zou blijken dat er inderdaad een aardbeving was geweest ver van ons vandaan. Dit zou het einde van deze kleine aanvulling op ons verslag, ware het niet dat wij vandaag in de bus, op weg naar onze nieuwe bestemming, te horen kregen dat er vlak nadat we waren vertrokken er nog een aardbeving was geweest. Deze aardbeving was veel sterker en had een sterkte van 6,6 op de schaal van Richter. Onze gids van vandaag, Olivia, heeft direct contact gezocht met haar moeder om te horen of alles okay was. Dit bleek gelukkig het geval.
Vandaag naar een nieuw hotel van dezelfde organisatie in de Colca vallei met de naam La Casa de Mamayacchi. Het blijkt dat we deze tour net buiten het hoogseizoen maken, hierdoor hebben we een grote luxe transporter bus die we moeten delen met een Duits stel, de chauffeur en Olivia de gids, zij spreekt heel goed engels en kan heel veel vertellen over de omgeving waar we doorheen komen. We mogen ook elk moment aangeven als we willen stoppen om foto's te maken. Het lijkt bijna een privé-trip. Onderweg zijn we dan ook gestopt om Vicuñas te bekijken en fotograferen. De Vicuñas zijn beschermd en als een auto een Vicuña aanrijdt, krijgt hij ook een hoge boete hiervoor. Er staan langs de weg dan ook pas op bordjes met een Vicuña erop. Ze zijn heel schattig en best wel schuw. Onderweg zijn we natuurlijk ook gestopt voor een kopje Coca thee. We hadden een thee met drie soorten kruiden genomen, waaronder dus coca. Er woonde ook een hond, een kat en twee schapen bij dat tentje. Ik heb de hond en kat mijn Snelle Jelle gegeven en dat ging er prima in.
Onderweg moesten we steeds coca bladeren kauwen tegen de hoogteziekte, dat hebben we braaf gedaan. En het was nog best lekker ook, ik (Marieke) vond dat het wel een beetje naar spinazie smaakte. En natuurlijk veel water drinken.
Het Duitse stel deed aan Geo Catching, dus we zijn onderweg ook nog gestopt om iets te zoeken. En we hebben het gevonden in een Tupperware bakje.
We hebben ook Lama's en Alpaca's gezien. De lama heeft zijn staartje meestal omhoog en bananen-oren, dus daar kan je hem aan herkennen. Er is dan nog één andere soort en dat is een kruising tussen een lama en een alpaca. Je ziet ze gewoon langs de kant van de weg grazen, erg leuk!
Daarna kwamen op het hoogste punt aan waar je uitzicht had op verschillende vulkanen, ook actieve, waar rook uit kwam! Dit punt was 4820 meter, hoger dan de top van de mont blanc!
Gelukkig merk je hier de hoogtes minder, je ziet niet zoveel stijle afgronden, maar gewoon ook vlakke delen, daardoor vind ik het ook veel minder eng.
Het uitzicht was heel mooi. Moiko was alleen weer niet zo lekker, last van zijn buik enzo.
In het hotel aangekomen, hebben we geluncht, ik had een gevulde avocado en Moiko maïssoep. Als hoofdgerecht had Moiko Alpaca biefstuk en ik had groenten met rijst.
Daarna ben ik met het Duitse stel richting de warmwaterbronnen gewandeld, ongeveer 40 minuten. Moiko ging met het busje, omdat hij niet lekker was. Bij de warmwaterbronnen zijn we helemaal naar beneden de canyon in gelopen waar dan een soort zwembad was met water van 39 graden! Dat was toch wel erg warm, we zijn er wel in geweest, maar niet zo heel lang.
We hadden het hele bad voor ons tweeën, want er waren nauwelijks mensen. De tocht terug naar boven was minder. Toen merkte je echt dat je heel snel buiten adem was en er veel minder zuurstof is in de lucht. Dat was om de paar stappen even stoppen.
Terug gingen we toen met het busje, dus dat was wel goed, even geen verdere inspanning.
-
28 Augustus 2014 - 07:25
Tante Lydia:
Wat zal dat een vreemde gewaarwording geweest zijn, die aardbeving!!
We hebben even het verschil tussen lama's en vicuña's bekeken, leuke dieren trouwens!!
En wat een bof dat het niet druk meer is, een privé rondreis is natuurlijk nog veel leuker!!! -
28 Augustus 2014 - 07:54
Astrid:
O wat leuk jullie hebben nu heel veel van mijn lievelings dieren gezien.
Ik hoop op veel foto s van ze.
En wat heerlijk zo n privé tour.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley